ΠΟΙΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΕΠΙΘΕΣΗ;

Η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, έχει επιδοθεί σε έναν -άνευ προηγουμένου- αγώνα, προκειμένου να πείσει τον κόσμο ότι η απελευθέρωση των αρχείων από τη Wikileaks, συνιστιά επίθεση στη διεθνή κοινότητα, θέλοντας με αυτό τον τρόπο, να μετατοπίσει την ευθύνη από την πλευρά του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Στα μάτια της κυβέρνησης των ΗΠΑ, βρίσκεται σε εξέλιξη, μια επίθεση στον κόσμο.

Το Ιράν δεν έχει εισβάλει σε καμία από τις γειτονικές του χώρες, αλλά οι Αμερικανοί εισβάλλουν σε χώρες, σε όλο τον κόσμο.

Είναι λάθος της Wikileaks, που όλοι αυτοί οι διπλωμάτες των ΗΠΑ, έγραψαν τα αρχεία, που αφορούν κυρίως τους συμμάχους της Αμερικής.
Είναι επίσης λάθος της Wikileaks, που μέλη της κυβέρνησης των ΗΠΑ εκφράζουν με κυνικότητα, τον τρόπο που, η κυβέρνηση των ΗΠΑ, χειρίζεται τις ξένες κυβερνήσεις για να εξυπηρετήσει τους δικούς τους ανθρώπους, αλλά και τα αμερικανικά συμφέροντα.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ πιστεύει πραγματικά ότι είναι πατριωτικό καθήκον της Wikileaks να επιστρέψει τα αποδεικτικά στοιχεία και να προσδιορίσει τους πληροφοριοδότες.
Μετά από όλα αυτά, δεν πρέπει να αφήσουμε τον υπόλοιπο κόσμο να μάθει τι έχει συμβεί. Πρέπει να σταματήσει να πιστεύει τα ψέματά μας.

Το γερμανικό περιοδικό, Der Spiegel, γράφει: "Δεν πρόκειται για τίποτε λιγότερο από μια πολιτική κατάρρευσης, την αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής".

Αυτό μπορεί να είναι περισσότερο ελπίδα παρά μια πραγματικότητα. Η «σοβιετική απειλή» κατά το δεύτερο ήμισυ του 20ου αιώνα επέτρεψε, στις κυβερνήσεις των ΗΠΑ, να δημιουργήσουν θεσμούς που εξασφάλιζαν μειωμένα συμφέροντα των άλλων χωρών.
Μετά από δεκαετίες, οι Ευρωπαίοι «ηγέτες» δεν γνωρίζουν άλλο τρόπο να δράσουν.
Ανακαλύπτοντας ότι το "αφεντικό" τους εξαπατά, είναι απίθανο να δημιουργήσουν πνεύμα ανεξαρτησίας.
Τουλάχιστον η οικονομική κατάρρευση της Αμερικής, γίνεται όλο και πιο αισθητή.